เมื่อเข้าสู่ความสัมพันธ์ บางคนเปลี่ยนตัวเองให้เหมือนคนรัก ทั้งในเรื่องการแต่งตัว วิธีพูดจา รสนิยม วิถีชีวิต ฯลฯ เมื่อเปลี่ยนคนรักบุคลิกลักษณะก็เปลี่ยนไปตามคนที่รักอยู่ตอนนั้นด้วย
ทุกข์สุขของหลายคนขึ้นอยู่กับคนรัก เขาดีด้วยก็เป็นสุข เขาไม่น่ารักก็ทุกข์ใจ อารมณ์และความต้องการของตัวเองหายไป มีคนรักเป็นศูนย์กลาง ความสนุกสนานเบิกบานในชีวิตคือการได้อยู่กับคนรักเท่านั้น ทำกิจกรรมทุกอย่างด้วยกัน คนอื่นแทนที่ไม่ได้
หลายคนบอกว่าขาดคนรักไม่ได้ ถ้าเธอจากไปฉันจะขาดใจ ทำไมชีวิตและความสุขของคน ๆ หนึ่งจะขึ้นอยู่กับคนอีกคนได้สุด ๆ ขนาดนั้น
อาการประมาณนี้เป็นเรื่องของการเสพติดคนรักหรือไม่? แท้ที่จริงที่เรา "ติด" นั้นคืออะไร? เราเสพติดความรักหรือเสพติดคนรักกันแน่?
“ทวิตรัก” เปิดวงแลกเปลี่ยนประสบการณ์ว่าด้วยการเสพติดความรัก ได้เห็นประเด็นน่าสนใจหลายเรื่อง
คำถามหลักของหลายคนคือ “ที่ฉันเป็นอยู่นี้เรียกว่าเสพติดรัก/เสพติดคนรักไหม”
อาการหวงแบบไม่อยากให้เธอเป็นของใครแต่ก็ไม่อยากได้เธอเป็นของฉัน -- @falaliz: หนูไม่ได้อยากเป็นแฟน แต่หนูก็หวงเค้าคะหนูกำลังเสพติด ความรักมั้ยคะ
@PatsonBig: คิดว่าตัวเองเสพติดความรัก ไม่มีแฟนเป็นตัวตนไม่เป็นไร แต่ขอให้มีคนมารัก
@rakniran: ไม่ได้รักมากแต่ชอบอยู่ด้วยตลอด เพราะสนุกสนาน เห็นแก่ตัวไหมครับ
@jitpntc: เส้นแบ่งระหว่าง"ความรัก" กับ "คนรัก" มันบางมากจนอาจทำให้เราแยกไม่ออกว่าติดอะไร
แล้วการติดความรักกับติดคนรักต่างกันไหม? เป็นไปได้ไหมว่าที่เกิดอาการ “ติด” ที่เกิดขึ้น เป็นการผสมปนเประหว่างติดรักกับติดคนรัก
ความรักเป็นความรู้สึกชุดหนึ่งที่ปรากฎเป็นจริงผ่านตัวคนคือคนรัก ความรักทำให้หลายคนรู้สึกดี และเข้าใจไปว่าความรู้สึกดี ๆ นั้นเป็นเพราะคนรัก?
คนที่เราปิ๊งมักมีบางอย่างที่เราชื่นชอบแต่เราไม่มีและเติมเต็มตัวตน เช่นคนไม่ผอมบอกว่ามักจะหลงรักคนผอม @rakniran: ชอบคนเพรียวบางตลอดเลยครับ// เติมเต็มคนเจ้าเนื้อ เราไม่ผอมในวัฒนธรรมคลั่งผอมก็รักคนผอมหรือมีคนผอมมารักแทนไง
เมื่อคนที่ดูสมบูรณ์รักตอบทำให้ตัวเราเองเหมือนถูกเติมเต็ม ครบถ้วนสมบูรณ์ไปกับเขาด้วย โลกของเรางดงามอยากให้เป็นเช่นนั้นไปเรื่อยๆไม่จบสิ้น
หลายคนชอบความรู้สึกดีๆเมื่อแรกรัก ความตื่นตาตื่นใจในลักษณะน่าปรารถนาของคนรักเมื่อแรกพบ อยากจะรู้สึกดีไปเรื่อยๆ เลยติดคนรักแบบขาดเธอไม่ได้ ความรู้สึกดีเมื่อแรกรักทำให้เข้าใจไปว่าเขาคนเดียวทำให้เราเป็นสุขได้ ทำให้เกิดอาการยึดเหนี่ยวคนรักที่กลายเป็นการบั่นทอนความรักและความรู้สึกดีได้
ความกลัวจะเสียคนรักทำให้หลายคนหวงและห่วงหา จนกลายเป็นการจิกเกาะตามติดหรือหวาดระแวงอย่างน่าหวาดกลัว อาการทำนองนี้ผลักให้คนรักหนีหายไปได้เพราะเห็นแต่การยึดเหนี่ยวที่ทำให้อึดอัดรำคาญใจ แต่มองไม่ทะลุไปถึงความรักหลงมากมายที่อยู่เบื้องหลังการเกาะติดนั้น
คนจำนวนไม่น้อยหลบหลีกวิ่งหนีคนรัก เพราะความรำคาญและความเบื่อหน่ายการเกาะติด กลายเป็นการไล่ล่าที่บ่อนเซาะความรักที่เหลือน้อยนิดให้หายไปกลายเป็นความเกลียดชังได้ในเวลาไม่นาน
บางคนเปลี่ยนตัวเองให้เหมือนคนรักเพราะรู้สึกว่าเขามีสิ่งที่เติมเต็มเรา เหมือนเขาแปลว่าเราสมบูรณ์ไปด้วย เราจึงได้เห็นคู่รักหลายคู่เหมือนกันในหลายเรื่อง บางทีความคล้ายคลึงนี้เป็นความพยายามจะเหมือนกันมากกว่า
แต่ปัญหาคือการ “เลียนแบบ” คนรัก ทำให้หลายคนดูน่าสนใจน้อยลงในสายตาคนรัก อะไรที่เคยดึงดูดใจเมื่อแรกพบหายไปเพราะการพยายามทำตัวให้เหมือนคนรัก ทำให้ความน่าตื่นเต้นเมื่อแรกรักลดน้อยลงไปได้เหมือนกัน
การพยายามจะเติมเต็มตัวตนให้สมบูรณ์โดยเลียนแบบคนรัก กลายเป็นผลเสียต่อการรักษาความรักความสัมพันธ์ และทำให้การยึดเหนี่ยวคนรักไว้ให้ได้เป็นเรื่องยากเย็นขึ้นเรื่อย ๆ
เมื่อการสูญเสียตัวตนเพราะการพยายามทำตัวให้เหมือนคนรักเจอเข้ากับการเกาะติดเพราะกลัวสูญเสีย ความสัมพันธ์ก็กลายเป็นเรื่องน่าเบื่อไปได้
กลายเป็นว่าการเสพติดคนรักที่ทำให้หลายคนทำทุกอย่างเพื่อจะไม่สูญเสียคนรัก ตั้งแต่การเปลี่ยนตนเองไปถึงการแสดงความหวงแหนอย่างสุด ๆ กลับบั่นทอนความรักที่เราพยายามจะรักษาไว้
แต่เมื่อความรักจางลงและการรักษาคนรัก/ความรักกลายเป็นทุกข์มากกว่าสุข หลายคนก็ยังยึดเหนี่ยวคนรักและความสัมพันธ์ไว้อย่างไม่ยอมปล่อยมือ เพราะยังติดอยู่กับความรู้สึกดีเมื่อแรกรักโดยไม่ตระหนักว่าความรู้สึกนั้นไม่หลงเหลืออยู่แล้ว
บางทีความเชื่ออย่างจริงจังว่าคนรักเท่านั้นทำให้เราเป็นสุข ทำให้เรายึดเหนี่ยวโดยไม่มองไม่เห็นว่าความสุขแรกรักอาจไม่เหลืออยู่อีกแล้ว
@jitpntc: ดูเหมือนเราจะเสพติดความคุ้นเคย เคยชินของตัวเอง เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงจึงรับไม่ได้// คนน่าจะเสพติดทั้งความรู้สึกดีและความคุ้นเคย
โจทย์ที่ต้องคิดต่อคือ จะทำอย่างไรไม่ให้ความรู้สึกดีเมื่อแรกปิ๊งกลายเป็นปัจจัยหลักที่ขังเราให้วนเวียนอยู่ในทุกข์ เมื่อสุขวูบแรกปิ๊งหายไปเหลือแต่การยึดเหนี่ยวและกังวลว่าจะสูญเสีย
@REDBCC: วิธีการออกจากทุกข์นั้นโดยเร็วคืออะไรครับ// น่าจะเริ่มจากถามตัวเองว่ารักแบบนี้ทำให้เราเป็นสุขหรือ? ถ้าไม่สุขจะเสพติดอยู่ทำไม
การยกทุกข์สุขของเราให้อยู่ในมือคนอื่น อันตรายนะคะ คนอื่นไม่ได้เกิดมาเพียงเพื่อจะทำให้เราเป็นสุข เราก็ไม่สามารถทำให้คนอื่นสุขได้ตลอดเวลา…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น