เขารักเรา…เขาไม่รักเรา

เมื่อวันก่อน Lilith ได้ยินเพลง “เหนื่อยไหม” ของพี่เบิร์ดทางวิทยุ (สาวกปีศาจที่ชะโงกหน้ามาแอบอ่านบอกว่า การอ้างอิงเพลงของพี่เบิร์ดแบบนี้ทำให้คนอ่านรู้ว่า Lilith แก่อย่างแน่นอน ก็แก่จริง ๆ นี่ อายุตั้ง 3000 กว่าปีแล้วนะตัวเอง) เลยทำให้นึกถึงคำถามที่สาว (ไม่) น้อยคนหนึ่งเคยถามไว้เมื่อไม่นานมานี้ ถ้าคุณเคยฟังเพลงนี้ก็คงพอจะจำได้กระมังว่า พี่เบิร์ดเธอตั้งคำถามกับคนที่รักเขาข้างเดียวและพยายามจะทำทุกอย่างให้คน ๆ นั้นหันมาสนใจหรือรับรู้ในความรู้สึกที่มีอยู่ ความพยายามอย่างมากมายนี้แปลว่าต้องออกแรงกายแรงใจไม่ใช่น้อย ซึ่งก็น่าจะเหนื่อยอยู่หรอก

กลับมาที่คำถามของสาว (ไม่) น้อยคนนั้นดีกว่า… สาว (ไม่) น้อยคนนี้หลงรักคน ๆ หนึ่งอย่างหัวปักหัวปำ แต่เวลาผ่านไปนานพอควร คนนั้นเขาก็ไม่ได้มีที่ท่าตอบสนองในทางบวกเลยแม้แต่น้อย สาว (ไม่) น้อยของเราพยายามทุกรูปแบบที่จะเผยความในใจให้คน ๆ นั้นรู้และเห็นใจ จะว่าไปแล้วคนนั้นเขาก็รู้นะแต่บังเอิญไม่เห็นใจ ของแบบนี้ก็ไม่รู้จะว่ายังไง เรื่องนี้วุ่นวายปนเศร้ามากขึ้นเมื่อมีคนอีกคนหนึ่งเกิดมาปิ้งสาว (ไม่) น้อยของเราเข้า และก็พยายามจะทำทุกอย่างให้เธอรู้และเห็นใจบ้าง ทีนี้ก็ยุ่งละสิ เพราะเธอรำคาญคนหลังนี่เป็นที่สุดและก็พยายามจะวิ่งไล่ตามคนแรกที่เธอไปหลงรักแบบไม่ยอมเปลี่ยนใจเข้า แล้ววันหนึ่งที่เธอเหนื่อยกับการวิ่งตามและเริ่มจะรู้สึกสิ้นหวัง เธอก็ถาม Lilith ว่าเธอจะทำอย่างไรดี จะกัดฟันพยายามกับคนแรกที่เธอแสนรักต่อไปเผื่อว่าฝันจะเป็นจริงสักวันหนึ่ง หรือว่าหันไปหาอีกคนที่เฝ้าเพียรพยายามจะทำให้เธอมีใจตอบดี

ถ้ามีคนถามคุณแบบนี้ คุณจะตอบเขาหรือเธอว่ายังไงดี?

Lilith ว่าโลกนี้ไม่ค่อยจะพอดีเท่าไรนักนะ โดยเฉพาะเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ นี่ยิ่งไม่ค่อยพอดี ไม่อย่างนั้น Lilith คงไม่ได้หน้ากระดาษตรงนี้มาเพื่อส่งเสียงร้องป่าวเกี่ยวกับปัญหาหัวใจของชาวบ้านอย่างนี้หรอก ลองคิดดูนะว่าบนเส้นทางการผจญภัยในยุทธจักรของความรักความสัมพันธ์ในชีวิตของคุณมีกี่ครั้งที่คุณไปหลงรักคนที่เขาไม่แม้แต่จะมองเห็นคุณ และคนที่คุณไม่ปิ๊งแม้แต่น้อยกลับมาหลงรักคุณอย่างหัวปักหัวปำ ทำให้คุณได้ออกอาการเจ็บปนรำคาญอย่างไรอยู่เหมือนกับสาวน้อยของ Lilith นี่ไง ในสถานาการณ์แบบนั้นคุณอาจจะเคยถามตัวเองด้วยคำถามเดียวกันนี้บ้างก็ได้

ที่หนึ่งที่คนมักจะได้คำตอบเกี่ยวกับชีวิตรักของตนคือจากภาพยนตร์ (ไม่ใช่แมกกาซีนหรอกนะ เสียใจด้วยคุณบ.ก.) หนังไทยและฝรั่งหลาย ๆ เรื่องดูเหมือนจะให้คำตอบที่ไม่ชัดเจนนัก ถ้าในหนังเรื่องนั้นนางเอกเป็นฝ่ายหลงรักและคนที่ไม่รักตอบเป็นพระเอก หนังเรื่องนั้นก็จะบอกเราว่าให้สู้ตายค่ะ เดี๋ยวก็ดีเอง แต่ถ้านางเอกไปหลงรักคนที่ไม่ใช่พระเอกหรือหนุ่มที่ไม่ใช่พระเอกมาหลงรักนางเอก หนังก็จะบอกให้ “ลืมเสียเถิด อย่าไปหลงรักเขาต่อไปเลย” เพื่อจะให้นางเอกไปลงเอยกับพระเอก และบางทีก็มีการให้รางวัลปลอบใจกับตัวประกอบอกหักด้วยการให้มีหญิงสาวผู้แสนดี (แต่ไม่เริ่ดเท่านางเอก) เข้ามาช่วยดามอก

ถ้าเราอยู่ในสถานการณ์รักเขาข้างเดียวแบบสามเส้านี้บ้าง เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเส้าไหนคือพระเอกหรือนางเอกตัวจริงที่เราควรจะเลือก ที่แย่ไปกว่านั้นคือเราเองอาจจะไม่ใช่พระเอกนางเอก แต่เป็นตัวประกอบที่ต้องเป็นฝ่ายหลีกทางให้ตัวเอกของเรื่องก็ได้ ในที่สุดก็ต้องคิดและตัดสินใจเรื่องยาก ๆ แบบนี้เอาเอง ลองมาชั่งน้ำหนักกันดีกว่าว่าแต่ละทางเลือกของเราเป็นอย่างไรบ้าง

เป็นธรรมดาพวกเราส่วนใหญ่พออกพอใจกับคนที่เราหลงรักมากกว่าคนที่เราไม่สนใจ ของยังงี้มันแหงอยู่แล้ว แต่คนนั้นเขาเฉย ๆ กับเรานี่นะ ถ้าจะใช้นโยบาย “สู้ตายค่ะ” ก็ต้องทำใจไว้เยอะ ๆ ว่าคนที่เราเฝ้าหลงรักอาจจะไม่ได้ชื่นชมปลาบปลื้มกับความพยายามจะเอาอกเอาใจและการแสดงความรู้สึกของเรานัก แถมจะออกอาการรำคาญให้เราช้ำหนักเข้าไปอีกก็ได้นะตัวเอง และความที่เขาไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกับเรา เขาก็มักจะไม่รักษาน้ำใจเราและไม่สนใจใยดีอะไรกับเราสักน้อยนิด ความห่วงใย คิดถึงและอยากอยู่ใกล้ที่เราทำในรูปแบบต่าง ๆ เช่นโทรไปหา ฯลฯ ถูกมองว่าเป็นเรื่องน่าเบื่อ ความไม่รักไม่สนใจทำให้อะไร ๆ ที่เกี่ยวกับเราและอะไรที่เราทำดูไม่น่ารักไปหมด เจออย่างนี้เข้าคุณก็คงจะทั้งเสียใจและน้อยใจอยู่บ่อย ๆ

บางคนที่โชคร้ายหนัก ๆ ก็อาจจะถูกคนที่เฝ้าหลงรักหลอกให้ทำนั่นนี่โน่นแบบคนรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ที่ทำทุกอย่างให้ฟรี ๆ ไปเสียอีก แถมยังทำดีด้วย Lilith เคยเห็นสาวน้อยหน้าใสคนหนึ่งเฝ้าเอาอกเอาใจหนุ่มที่เธอหลงรักในร้านอาหาร แต่ฝ่ายหนุ่มไม่ได้แสดงอาการยินดีหรือพอใจใด ๆ ทั้งสิ้น แถมยังตะคอกสาวน้อยอย่างหยาบคายราวกับสุนัขสำรากของโสโครกอย่างไรอย่างนั้น ฉากเศร้านี้ดำเนินไปครู่ใหญ่ก่อนที่หนุ่มโหดคนนั้นจะพลุนพลันลุกหนีไปด้วยความโกรธและขัดหูขัดตากับทุกอย่างที่สาวน้อยพยายามทำ สาวน้อยคงจะสุดทนกับอารมณ์เถื่อนและความไม่ใยดีนั้นน้ำตาเธอจึงไหลรินอาบแก้ม เธอเฝ้าเดินตามหนุ่มคนรักและร้องไห้ไปด้วยอย่างไม่อับอายคนที่เดินผ่านไปมา ฝ่ายหนุ่มโหดยิ่งโกรธนักที่สาวน้อยน้ำตาร่วง (คงจะหน้าบางอายคนที่แอบดูหรือมองดูฉากโหดนี้อย่างเปิดเผยกระมัง) จึงยิ่งทั้งขู่ทั้งด่าด้วยเสียงอันดังชนิดที่ทำให้คนที่เห็นเหตุการณ์สรุปได้ในใจว่านอกจากจะโหดแล้ว บุพการีที่บ้านคงสั่งสอนมาน้อยด้วย

คุณเคยถูกทำร้ายความรู้สึกโดยคนที่คุณรักขนาดนี้หรือเปล่า ในเวลาแบบนั้นคุณคงรู้สึกได้ถึงความต่ำต้อยไร้ค่าของเราที่ทำให้ทั้งเจ็บทั้งเหนื่อยเลยนะ ก็แบบที่พี่เบิร์ดถามในเพลง “เหนื่อยไหม” นั่นแหละ แต่เอาเป็นว่านี่เป็นสถานการณ์ที่คุณจะเจอถ้าคุณเลือกที่จะเล่นบทตื้อคนที่เขาไม่รักคุณ เพราะความที่เขาไม่รักเขาก็เลยทำร้ายความรู้สึกของคุณได้ตลอดเวลาทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจ ยิ่งถ้าไปเจอคนประเภทเดียวกับหนุ่มโหดคนนั้นก็จะยิ่งแย่หนักขึ้นไปอีก แม้ว่าคนที่คุณรักจะไม่โหดแบบนั้น และคุณก็มักจะยินดีที่จะทำให้คนที่รักมีความสุข แต่การได้รับรู้ความจริงอยู่ตลอดเวลาว่าคน ๆ นั้นเขาไม่รักเราสักนิด หรือไม่ได้รู้สึกกับเราอย่างที่เรารู้สึกกับเขาก็เจ็บแล้วนะ มีพวกซาดิสต์บางคนบอกว่า ในความเจ็บปวดนั้นเขาก็เป็นสุขที่ได้แสดงออกถึงความรักความอาทรต่อคนที่เขารักเช่นนั้น และได้เฝ้าดูอยู่ไกลบ้างใกล้บ้างก็ดีกว่าไม่ได้เห็นกันเลย เอาเป็นว่าไม่ว่าจะเจ็บแค่ไหนก็จะรักและภักดี ยินดีที่จะทำให้เธอเป็นสุขอะไรประมาณนั้น (น้ำเน่าจัง แต่ก็ดูท่าจะเป็นสุขจริง ๆ กระมัง)

พวกที่เลือกจะไม่ยอมแพ้บางคนให้เหตุผลอย่างคนมองโลกในแง่ดีว่า สักวันหนึ่งคนที่เขารักอาจจะเห็นใจในความดีงามและความจงรักภักดีของเขาก็ แล้วทุกอย่างก็จะแฮปปี้เอนดิ้ง เขาจึงยึดเอายุทธการ “น้ำหยดลงหิน” (ทุกวันหินมันยังกร่อน) ไปเรื่อย ๆ อย่างอดทนและมีความหวัง แต่ Lilith ก็อดสงสัยอยู่ในใจโดยไม่ถามออกมาดังๆ ให้คนพวกนี้เขาเสียกำลังใจว่า “หิน” อาจจะไม่กร่อนก็ได้นะ ถ้าคนเขาไม่รักและทำยังไงก็ไม่รัก ของที่ไม่ใช่ยังไง ๆ ก็ไม่ใช่ แล้วจะทำยังไง ไม่ยิ่งช้ำหนักไปกว่าเดิมหรือ ในที่สุดแล้วคนช่างตื้อเหล่านี้ก็อาจจะต้องมาถามตัวเองอยู่ดีว่าทำทั้งหมดนี้ไปเพื่ออะไร เพราะทั้งเหนื่อยทั้งเจ็บ

ถ้าอย่างนั้นเลือกรักคนที่เขารักเราดีกว่าหรือเปล่า ที่ตอบได้ทันทีคือคุณคงไม่แฮปปี้กระดี้กระด้านักหรอกและอาจจะไม่สนุกเลยก็ได้ การต้องอยู่ใกล้ ๆ คนที่เราไม่รู้สึกดีด้วยแบบนั้นเป็นเรื่องทารุณไม่ใช่น้อย และคุณก็อาจจะปกปิดความรำคาญและไม่ชื่นชมไว้ไม่อยู่ ต้องมีหลุดออกมาให้คน ๆ นั้นเขารู้สึกได้เป็นระยะ ๆ ด้วยคำพูดและการกระทำของคุณ ยิ่งถ้าคุณเป็นคนไม่น่ารักโดยธรรมชาติด้วยแล้ว อย่างสาวน้อยที่เจออาการหมาสำรอกอาจมของหนุ่มโหดที่ Lilith เล่าให้ฟังไง ความซวยอย่างมหาศาลก็จะบังเกิดกับคนที่เป็นฝ่ายหลงรักคุณให้ยิ่งทุกข์หนักเข้าไปอีก ก็ของมันไม่รักไม่ชอบนี่จะทำยังไงได้ หนุ่มโหดคนนั้นเขาก็อาจจะบอกตัวเองอยู่ในใจแบบนี้ก็ได้ คนที่เราไม่รู้สึกดี ๆ ด้วยนี่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ขัดหูขัดตาไปหมด เลยต้องด่าระบายความเครียดเสียบ้าง

เอาเป็นว่าในสถานการณ์ “เขารักเรา…เขาไม่รักเรา” แบบนี้ ดูสถานการณ์จะไม่ค่อยน่ารื่นรมย์แต่ออกจะมืดมนนักไม่ว่าจะเลือกทางไหน ไม่คุณถูกทำร้ายโดยคนที่คุณรัก คุณก็เป็นฝ่ายทำร้ายคนที่รักคุณ คุณ ๆ ที่อยู่ในสถานการณ์สามเส้าแบบนี้ลองหยุดคิดสักนิดดีไหมว่าทำไมเราจึงต้องเลือกระหว่างการรักคนที่รักเรา แต่เขาไม่รักเรา หรือการรักคนที่เขารักเราดีกว่า

เราต้องการอะไรกันแน่?

ถ้าคุณรู้สึกว่าตัวเองต้องเลือกคนใดคนหนึ่งเพียงเพื่อจะมีใครบางคนในชีวิต ก็ลองคิดดูให้ดี ๆ นะ ว่ามันคุ้มกัลป์ความเสี่ยงและความเหนื่อยหรือไม่ คุณทำใจได้หรือไม่ว่า ในที่สุดไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็อาจไม่เวิร์คอยู่ดี เพราะตอนจบของเรื่องจริงในชีวิตคุณ อาจไม่เหมือนในหนังที่อะไรดูง่าย ๆ และลงตัว แฮปปี้เอนดิ้งที่คุณอยากเห็นคงต้องอาศัยการทำใจให้แฮปปี้ของคุณอยู่มากเลยทีเดียว

หยุดคิดและทำใจสักนิดว่าจะเลือกทางไหน หรือผ่านไปป้ายหน้าที่สถานการณ์อาจจะน่าวิงเวียนน้อยกว่านี้ แต่ Lilith เชื่อว่าคุณ ๆ คงตัดสินใจไม่ถอย (แบบหมูไม่กลัวน้ำร้อน) และเลือกทางใดทางหนึ่งอย่างที่เล่ามานี้แน่นอน

คนที่ยังเคยเจ็บหนัก ๆ เพราะความรัก มักจะไม่กลัวเป็นธรรมดา ไว้รอให้แก่ ๆ มากกว่านี้กันก่อนเถอะถึงจะเริ่มเข็ด…